πλώω

πλώω
πλώω
Grammatical information: v.
Meaning: `to swim', aor. etc. (ep. Ion. Il.) also `to sail, to go by sea' (beside pres. πλέω; on πλώω: πλέω Bechtel Dial. 3, 196ff., 208).
Other forms: Aor. πλῶ-ναι (ἐπ-έπλων etc., Hom., Hes.), πλῶσαι (Γ 47: ptc. ἐπι-πλώσας; Hdt., Arr.), fut. πλώσ-ομαι (Hdt.), -ω (Lyc.), perf. πέπλωκα (Hdt., Lyc.; also E. Hel. 532 and Ar. Th. 878 [parody]),
Compounds: Also w. prefix, e.g. ἐπι-, ἐκ-, κατα-, παρα-.
Derivatives: Prob. all derivv. are from Ion. (Fraenkel Nom. ag. 2, 3 f.). Adj. 1. πλω-τός (πρόσ-, ἔκ-πλώω) `swimming, navigable' (κ 3 [on the explanation Giusti Il. mondo class. 7, 63ff.], Hp., Hdt., Arist.) with -τίς f. approx. `raft' (Demetr. Astrol.), -τεύομαι `to be navigated, cruised' (Plb.); 2. πλω-τικός `seafaring' (hell.); 3. -σιμος `navigable, seaworthy' (S., Diogenian.), rather from πλῶσαι than from *πλῶσις; thus πλώ-ϊμος beside and for πλόϊμος (s. on πλέω w. lit.). Subst. 4. κατάπλω-σις f. `home-coming by sea' (Herod.); 5. πλωτήρ m. `sailor' (rare in E., Ar., Pl., often in Arist. etc.), `swimmer' (Opp., Nonn.); 6. πλω-άδες, -ϊάδες (Thphr.), -ίδες (A. R.) f. pl. `swimming, flowing'; also 7. πλώς, pl. πλῶτες name of a fish, = κεστρεύς, if prop. "swimmer" (cf. Thompson Fishes s. πλῶτα); but δακρυπλώειν (τ 122) not denomin. from *δακρυ-πλώς, but after δάκρυ χέων, χέουσα built as univerbation; cf. Leumann Hom. Wörter 36 w. n. 1 a. lit. 8. Verb: πλω-ΐζω (-ῴζω) `to go by sea' (Hes., Th.) with -ϊσις f. `seafaring' (Just.).
Origin: IE [Indo-European] [835] *pleu- or a root *pleh₃-
Etymology: The above forms are not unambiguous. The aorist ἔπλων (ἐπ-έπλων, ἀπ-έπλω a. o.) agrees with ἔγνων and so looks most like an athem. root-aorist (ptc. ἐπιπλώς Z 291 false for -πλούς?); to this as innovations ἔπλωσα-(ἔγνων : Skt. ájñāsam) and πλώω (cf. Chantraine Gramm. hom. 1, 365)? Or the other way round (with Schwyzer 743 n.5 [asking]): ἔπλων secondary to older ἔπλωσα and this orig. to πλώω? In the first alternative we have no reason to keep ἔπλων etc. together with πλέω; in the second πλώω from *πλώϜ-ω is taken as lengthened deverbative (e.g. Schwyzer 722 and 349); to this analog. the other forms (cf. Schwyzer 346). The same lengthened grade is found in the Slav. iterative, e.g. OCS plavati, Russ. plávatь `swim (to and fro)'. A correspondent of πλω- however gives Germ. in OWNo. flōa, OE flōwan (w secondary) with Goth. flodus m. 'ποταμός (would be Gr. *πλω-τύς) a. o.; this too can go back on a reduplicated (?) IE *plō[u̯]-. If one decides for original πλω- from IE *plō- (*pleh₃-), this could be in ablaut with πλη- in πίμ-πλη-μι (Brugmann-Thumb 325 a. 327) [I see no reaon for this argumentation; I see no basis for a form *ploh₁-] which fits semantically worse than πλέω with πλώω. Frisk prefers explanation from *πλώϜ-ω. So either from a root *pleh₃-, or from a langthened grade deverbative *plōu̯-. -- Cf. πλέω, also πλύνω.
Page in Frisk: 2,565-566

Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό). . 2010.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • πλώω — Α ιων. τ. πλέω. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο ιων. τ. πλώω (< *πλώ[F]ω) ανάγεται στην εκτεταμένη ετεροιωμένη βαθμίδα της ρίζας *pleu τού ρ. πλέω* (πρβλ. ῥέω: ῥώομαι) και συνδέεται με το αρχ. σλαβ. plavati «κολυμπώ», ενώ οι γερμανικές γλώσσες εμφανίζουν τ. με… …   Dictionary of Greek

  • πλώω — πλέω sail pres subj act 1st sg (epic ionic) πλέω sail pres ind act 1st sg (epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • плавить — плавлю, укр. плавити, русск. цслав. плавитися плыть (по морю) , болг. плавя счерпываю, полощу (Младенов 426), сербохорв. пла̏вити, пла̏ви̑м заливать , словен. рlаß viti, im сплавлять (лес), плавать, идти под парусами , чеш. plaviti, слвц. рlаvit᾽ …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • δακρυπλώω — (Α) (για μεθυσμένους) πλέω, κολυμπώ στα δάκρυα. [ΕΤΥΜΟΛ. < δάκρυ + πλώω «κολυμπώ, πλέω»] …   Dictionary of Greek

  • εύπλωτος — εὔπλωτος, ον (Α) ευνοϊκός για τον πλου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + πλωτός < πλώω «επιπλέω»] …   Dictionary of Greek

  • καταπλώω — (Α) ιων. τ. βλ. καταπλέω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + πλώω «πλέω»] …   Dictionary of Greek

  • ομοπλωτήρ — ὁμοπλωτήρ, ῆρος, ὁ (Α) (για πλοίο) αυτός που πλέει μαζί με κάποιον άλλο, ομόπλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + πλωτήρ (< πλώω «πλέω»)] …   Dictionary of Greek

  • πλέω — ΝΜΑ, και επικ. τ. πλείω, Α 1. (για σκάφος) κινούμαι στην επιφάνεια θάλασσας, λίμνης, ποταμού, ταξιδεύω (α. «το πλοίο έπλεε κανονικά όταν σημειώθηκε η έκρηξη» β. «Ἑλλήσποντον ἐπ ἰχθυόεντα πλεούσας νῆας ἐμάς», Ομ. Ιλ.) 2. ταξιδεύω, μετακινούμαι από …   Dictionary of Greek

  • πλωΐζω — ΜΑ 1. πλέω 2. ταξιδεύω διά θαλάσσης. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. πλω τού πλώω* «πλέω» + κατάλ. ίζω (πρβλ. πλοΐζω). Ο μυκην. τ. porowito, αν αποδίδει τη λ. *πλωFιστος, έχει παραχθεί από το ρ. πλωΐζω και δήλωνε έναν μήνα τού χρόνου κατάλληλο για απόπλου] …   Dictionary of Greek

  • πλωάς — και πλωϊάς, άδος, ἡ, Α 1. αυτή που πλέει, η επιπλέουσα 2. αυτή που ταξιδεύει, η περιπλανώμενη 3. (ως κύριο ὁν.) Πλωάς ή Πλωϊάς ονομασία τού αστερισμού Μεγάλη Άρκτος 4. φρ. α) «πλωϊάδες νεφέλαι» περιφερόμενα σύννεφα β) «πλωάδες νῆσοι» τα νησιά… …   Dictionary of Greek

  • πλωτήρας — ο / πλωτήρ, ῆρος, ΝΜΑ νεοελλ. 1. ναυτ. ελαφρό σώμα που επιπλέει στο νερό ή βοηθά άλλο σώμα να διατηρείται στην επιφάνεια τού νερού 2. (αεροπ.) καθεμιά από τα δύο στεγανές λεμβοειδείς κατασκευές που χρησιμεύουν στο να συγκρατούν τα υδροπλάνα πάνω… …   Dictionary of Greek

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”